การเดินทางในจีน (中国交通) ตอนรถไฟ

ตอนที่สุ่ยหลินไปเรียนเมือง‎จีน‬ ใหม่ๆ การเดินทางด้วยรถไฟถือว่ายากที่สุด แต่เปล่านะคะ ไม่ได้ยากเพราะรถไฟมีปัญหาหรืออะไร สุ่ยหลินกล้าพูดเลยว่าระบบรถไฟจีน‬ ดีมาก ทันสมัยมีหลายเกรด หลายราคาให้เลือก รถไฟที่ตั๋วแพงก็สะอาด สะดวกรวดเร็ว มีน้อยมากที่จะดีเลย์ ช้า หรือมีปัญหา อยากจะบอกว่าดีกว่ารถไฟเมืองไทยเยอะค่ะ (จากใจจริงของคนที่อยากให้รถไฟไทยพัฒนาให้เทียมหน้าตา ‪รถไฟเมืองจีน‬)

แต่ปัญหาก็คือการซื้อตั๋วรถไฟต่างหาก

เพราะต้องซื้อกับเจ้าหน้าที่คนจีน โดยตรง ไม่มีระบบซื้อผ่านเครื่องหรือไม่ก็ต้องซื้อจากเนต (‪‎ภาษาจีนล้วนๆ‬ ) มันจึงช่างยากมว๊ากกกก สำหรับคนอ่อนภาษาเพิ่งไปอย่างสุ่ยหลิน ถ้าคนจีนก็ถือว่ากินหมู ซื้อง่าย ซื้อเร็ว สะดวกสบายหายห่วง

ตั๋วรถไฟที่เมืองจีนสามารถซื้อได้ที่สถานีรถไฟเลยมีช่องขายตั๋วเป็นช่องๆ เรียก 售票处 [shòupiàochù] และคืนตั๋วที่ช่องคืนตั๋วเรียก 退票处 [tuìpiàochù]นอกจากนี้ยังสามารถซื้อได้ตามสาขาของสถานีรถไฟซึ่งตั้งตามชุมชนทั่วไปอีกด้วยค่ะ สะดวกมากๆ

ตั๋วรถไฟมีหลายประเภทโดยมีรหัสตัวอักษรภาษาอังกฤษข้างหน้า ซึ่งไม่ได้มีไปงั้นๆ ค่ะ ตัวอักษรแต่ละประเภทบอกประเภทของรถและระยะเวลาในการวิ่งด้วย
มาดูกันค่ะ มีประโยชน์ทั้งคนที่ไปเรียนหรือไปเที่ยว

รถไฟที่ขึ้นต้นด้วยตัวอักษร D มาจากชื่อเต็มว่า 动车 [dòngchē] และรถไฟที่ขึ้นต้นด้วย G ที่มาจากชื่อเต็มว่า 高铁 [gāotiě] เป็นรถไฟที่ตั๋วราคาแพงสุด แต่ก็วิ่งเร็วที่สุดด้วย ห้องน้ำสะอาด สะดวกสบาย เบาะกว้างขวาง มีหลาย class เช่น second class และ first class ราคาตั๋วไม่เท่ากัน วิ่งตามเมืองใหญ่ๆ ต่างๆ ของจีน

รถไฟขึ้นต้นด้วยตัวอักษร Z เป็นรถไฟสำหรับนอนโดยเฉพาะ มาจากชื่อเต็มว่า 直达 [zhídá] มีเบาะนอนสองแบบ แบบนิ่ม เรียก 软卧[ruǎnwò] และแบบแข็งเรียก 硬卧[yìngwò] สุ่ยหลินว่านอนแล้วไม่ต่างกัน แต่เบาะนิ่มแพงกว่าแข็งพอสมควร จุดเด่นของรถรหัสนี้คือไม่จอดระหว่างทาง

รถไฟขึ้นด้วยตัวอักษร T มาจากชื่อเต็มว่า 特快 [tèkuài] ช้ากว่า 直达[zhídá] เป็นรถไฟแบบนอนเหมือนกัน แตกต่างที่จอดบางสถานี

รถไฟขึ้นด้วยตัวอักษร K มาจากชื่อเต็มว่า 快速 [kuàisù] วิ่งช้ากว่าใคร (ถึงแม้จะแปลว่า "เร็วพิเศษ" อะไรแว๊) จอดเกือบทุกสถานี

แต่ก่อนเวลาซื้อตั๋ว สิ่งที่สุ่ยหลินทำ คือเข้าไปดูที่เว็ป www.huachepiao.com ซึ่งเป็น ภาษาจีนล้วนๆ พิมพ์ชื่อเมืองที่จะไปและเมืองที่เราอยู่
ระบบก็จะขึ้นลิสต์รถไฟทุกเที่ยวที่มีมาให้ สุ่ยหลินเลือกดูจากรหัสตัวอักษรข้างบนหน้ารถ ดูตังค์ในกระเป๋า จากนั้นก็พิมพ์เที่ยวออกมา สำรองไว้สัก 2 เผื่อเต็มแล้วเอาไปซื้อที่สถานีรถไฟหรือร้านสาขาค่ะ
แต่จริงๆ สิ่งที่คนจีนทำคือง่ายกว่าสุ่ยหลินมาก เค้าจะซื้อออนไลน์ แล้วตัดบัตรเครคิตหรือเดบิตเอา แล้วไปรับตั๋วที่สถานีค่ะ แต่ตอนนั้นสุ่ยหลินเป็นนักเรียนไม่มีบัตรอะไรเลยสักอย่าง เลยต้องใช้วิธี manual เอา

แต่ตอนนี้ง่ายกว่านั้นเยอะแล้วว มีเว็ปบอกเที่ยวรถไฟเป็นภาษาอังกฤษด้วย ไปที่ http://train.huochepiao.com แล้วทำแบบที่สุ่ยหลินทำข้างบนค่ะ
ชีวิตดีขึ้นเยอะเลย (แค่อยากถามว่าทำไมตอนนั้นไม่มีๆๆๆๆ) แต่ก่อนไปซื้อตั๋วที เกร็งแทบแย่ ฟังไม่ออก คิวก็ยาว คนข้างหลังก็หงุดหงิด ซื้อตั๋วเสร็จบางทีต้องมาพักเหนื่อยที่หอ ยังไม่ทันได้เที่ยวเล้ย ฮ่วย!
เดวคราวหน้าสุ่ยหลินมาเล่าให้ฟังว่า พอเราได้ตั๋วแล้ว บนตั๋วรถไฟบอกอะไรเรามั่งนะคะ ♡♡

โปรดติดตามค่า
สุ่ยหลิน^^