เหตุผลเพราะทำไมน่ะเหรอ??? สุ่ยหลินว่าคนที่เคยไปเมืองจีนแล้วจะรู้ดีเลยค่าา
ก็เพราะว่า...เมนูอาหารน่ะมักไม่มีภาษาอื่นเลยนอกจากภาษาจีน เมนูที่เป็นรูปภาพก็น้อยด้วย ส่วนใหญ่ไม่มีรูป แถมบางร้านไม่มีเมนูอีกตังหากแต่เขียนไว้บนกำแพงแทน (เหมือนของไทยอ่ะค่ะ) และปกติเมนูที่เขียนไว้เนี่ยมักอ่านจากบนลงล่าง ไม่ได้อ่านจากซ้ายไปขวานะ สุ่ยหลินเคยไปตั้งหน้าตั้งตาอ่านจากซ้ายไปขวาอยู่นาน ตอนนั้นพกดิกไปด้วย ! หือมมม์!! คนมองกันทั้งร้าน แต่สรุปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี ฮ่วยยย!
นอกจากเรื่องเมนูแล้ว ก็เป็นเรื่องที่พนักงานร้านมักพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ก็เหมือนกรุงเทพฯ ที่พนักงานร้านส่วนใหญ่มาจากต่างจังหวัดมาทำงานในเมือง ดังนั้น คนจีนในเมืองยังพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ดังนั้น ลืมได้เลยที่พนักงานในร้านจะพูดภาษาอังกฤษได้อ่ะค่ะ T_T
เมนูอ่านก็ไม่ออก พนักงานก็คุยกันไม่รู้เรื่อง แล้วเราจะกินอะไรได้ นอกจากกินตามโต๊ะข้างๆๆ โธ่..ถัง! ไม่ชอบกินนี่อ่ะ แต่ก็ต้องกินเพราะโต๊ะข้างๆ กิน (สุ่ยหลินเป็นมาแว้ววว)
เอาล่ะ! วันนี้สุ่ยหลินมีทางเลือกมาให้ค่าา คำพูดพวกนี้เค้าใช้กันบ่อยๆ ในร้านนะ มั่นใจว่าไปสิบร้านต้องได้ยินสองร้าน เอ้ย ต้องได้ยินเก้าร้านค่าาา ^^^
ติดตามกันเล้ย สุ่ยหลินว่ามีประโยชน์กะคนจะไปเมืองจีน ไปเที่ยวก็ดี ไปเรียนก็ได้ ไปทำงานยิ่งดีใหญ่^^
โพสนี้ใจดี เขียนคำอ่านภาษาไทยให้นะคะ เผื่อสำหรับใครที่เป็นมือใหม่ภาษาจีนมาอ่าน แต่แฟนเพจสุ่ยหลินต้องหัดอ่านพินอิน และยิ่งดีกว่านั้นถ้าจะอ่านตัวจีนนะคะ พยายามเข้าจะได้เก่งๆ 加油 加油!!
ภาพจาก www.hao-net.com
1. พอเข้าไปในร้าน จะได้ยินพนักงานถามว่า
几位?[jǐ wèi] (จี่ เว่ย) = มากี่คน?
ให้ยกนิ้วตอบเค้าไป
จบไปหนึ่ง
2. เวลาจะเรียกพนักงานเสิร์ฟให้เรียกว่า 服务员! (ยกมือกวักได้ไม่ผิดกติกา)
服务员! [fú wù yuán] (ฝู อู้ หยวน) = พนักงานเสิร์ฟ
ขอเมนูให้พูดว่า
请给我菜单。 [qǐng gěi wǒ càidān ] (ฉิง เก๋ย หว่อ ไช่ ตัน)
หรือเอาสั้นๆก็พูดแค่ 菜单。[càidān ] (ไช่ ตัน) เฉยๆก็ได้
จบไปสอง
3. สั่งอาหารให้บอกว่า 点菜!
点菜! [diǎn cài] (เตี่ยน ไช่)
ที่นี้ถึงตอนยากแระนะคะ ว่าจะสั่งอะไรดี สุ่ยหลินมีประโยคแนะนำดังนี้ค่าา
这里最火的菜是什么? [zhè lǐ zuì huǒ de cài shì shénme] (เจ้อ หลี่ จุ้ย หั่ว เตอะ ไช่ ซื่อ เสิน เมอะ) = อาหารจานเด็ดของที่นี่คืออะไรจ๊ะ?
今天有什么特色菜?[Jīntiān yǒu shénme tèsè cài] (จิน เทียน โหย่ว เสิน เมอะ เท่อ เซ่อ ไช่ )= เมนูพิเศษของวันนี้คืออะไรจ๊ะ?
今天有什么特色菜?[Jīntiān yǒu shénme tèsè cài] (จิน เทียน โหย่ว เสิน เมอะ เท่อ เซ่อ ไช่ )= เมนูพิเศษของวันนี้คืออะไรจ๊ะ?
ฟังพนักงานเสิร์ฟตอบกลับมาเสร็จให้กลั้นใจบอกว่า 一份![ yī fèn] (อี๋ เฟิ่น)= เอาจานนึง (อะไรไม่รู้ เดวไปรู้ตอนกิน)
หรือ
这个, 一份 [zhège, yī fèn] (เจ้อ เกอะ,อี๋ เฟิ่น)= เอาอันนี้จานนึง (ชี้เอาจากโต๊ะข้างๆ หรือจิ้มเมนูถ้ามีรูป)
หรือบอกชื่ออาหารข้างล่างพวกนี้นะจ๊ะ
อาหารที่เจอว่าสั่งบ่อยๆ
- 米饭 [mǐ fàn] (หมี่ ฟ่าน) = ข้าว
- 粥 [zhōu] (โจว) = โจ๊ก
- 青菜 [qīng cài] (ชิง ไช่) = ผัก
- 面条 [miàn tiáo] (เมี่ยน เถียว) = ก๋วยเตี๋ยว
ถ้าเป็นเนื้อแบบที่เจอบ่อยๆ
- 牛肉 [niú ròu] (หนิว โร่ว) = เนื้อวัว
- 猪肉 [zhū ròu] (จู โร่ว) = เนื้อหมู
- 羊肉 [yáng ròu] (หยาง โร่ว) = เนื้อแกะ
- 鸡肉 [jī ròu] (จี โร่ว) = เนื้อไก่
เครื่องดื่มแบบที่เจอบ่อยๆ
- 矿泉水 [Kuàngquán shuǐ] (คว่าง เฉวียน สุ่ย) = น้ำแร่ (เพราะถ้าบอกว่าน้ำเปล่า บางร้านเอาน้ำก๊อกมาให้กินอ่ะค่ะ น้ำก๊อกเมืองจีนกินบ่ได้ทั่วไปแบบเมืองฝรั่งนะคะ เดวจู๊ดๆ)
- 茶 [Chá] (ฉา) = ชา
- 可乐 [Kělè] (เข่อ เล่อ) = โค้ก
- 咖啡 [Kāfēi] (คา เฟย) = กาแฟ
ถึงตอนนี้สุ่ยหลินว่าเราน่าจะรอดระดับหนึ่งล่ะ ได้กินแล้วววว เฮๆๆ
4. เรียกเก็บตังค์ให้บอกว่า 买单!
买单 [mǎi dān] (หม่าย ตัน) = เก็บตังค์
ห่อกลับบ้านให้บอกว่า
打包 [dǎbāo] (ต่า เปา)
ส่วนเป็นเงินเท่าไหร่นั้น เดวเค้ากดเครื่องคิดเลขหรือเขียนใส่กระดาษให้เราดูเอง จ่ายเงินเป็นอันเสร็จจ้า
เย่! เสร็จแล้วค่าภารกิจเรื่องกิน เรื่องใหญ่ยิ่งชีพของเรา สุ่ยหลินหวังว่าจะได้ประโยชน์กันถ้วนหน้าน้าาาาา
สุ่ยหลิน^^
No comments:
Post a Comment